“گرنوشته ” صخره نگاره شش هزارساله ایلامی- الیمایی در نزدیکی هفشجان.در کوه ” جهان بین ” در در نزدیکی شهرکرد-چارمال بختیاری

نورعلی مرادی بئوار الیما

البته این صخره نگاره نه خط که هروگلیف ( خط تصویری ) و باید پیش از آغاز پیدایش خط باشد

“گرنوشته “
صخره نگاره شش هزارساله ایلامی- الیمایی در نزدیکی شهرکرد
سنگ نگاره ایلامی -الیمایی” گرنوشته “
در کوه ” جهان بین ” در هفشجان
در نزدیکی شهرکرد-چارمال بختیاری
” گر ” به زبان لری بختیاری به معنی ” صخره کوه ” است و گر نوشته , , کتیبه ایی است ایلامی- الیمایی بر صخره” کوه جهان بین ” در نزدیکی شهر هوشگون ( هفشجان ) در نزدیکی شهر کرد . همچنین در نزدیکی همین صخره گر نوشته , یکی از بزرگترین زیگورات های عیلامی در زیر تپه ” چغا اسکندری ” شهر هوشگون (هفشجان )کشف شد که در حین حفاری از این زیگورات , یک لوح آجری منتسب به متعلق به هوته لوتش اینشوشیناک، از دوره عیلامی میانه بدست آمد .
این کتیبه ( گر نوشته ) و همچنین این تپه( چغا اسکندری ) بر سر راه تاریخی دسبارت ( بختیاری -اتابکی ) بوده است که از دوره ایلامی , دو سوی قلمرو عیلام را از غرب ( شهر باستانی شوش خوزستان) تا شرق ( شهرکرد و گردنه رخ بر سر راه اصفهان ) را به هم وصل می کرد . در نزدیکی این صخره نوشته ؛بقایای راهی سنگ چین وجود دارد که احتمالاً بقایای اولین مسیر ارتباطی برای انتقال فرهنگ و تمدن شوش و دشت خوزستان به محیط تمدن تابستانی اسکندری هفشجان بوده‌است

یعنی ایلامیان و الیمایییان کوه نشین را به همتباران دشت نشینشان در دشت خوزستان مرتبط می ساخت . شاید نیز این مکان جایگاه تابستانی ( ییلاقی ) ساکنین ایلامی -الیمایی دشت خوزستان , در تابستان ها بوده است .
یاداوری می کنم شهر هوشگون( هفشجان ) که در نزدیکی شهرکرد (دهکرد ) واقع است تا دوره صفویه مرکزیت محال اربعه بختیاری (چارمال بختیاری ) را داشت و شهر بسیار مهم و تاریخی بوده است تا پیش از آنکه در دوره قاجار سردار اسعد بختیاری به جهت علاقه ایی که به زادگاه اش گینه کو( جونقان ) داشت آنجا را مرکز حکومت ایالت بختیاری قرار داد .
ریشه کلمه هوشگون , از کلمه لری ” هوش – حوش” به معنی حیاط , خانه , سرای می اید و مانند اصطلاحات : “مال “(آبادی -خانه ), “وار”(اطراقگاه ), “بنه”(اطراقگاه ) در نام شهرها و روستاهای “مال میر”(ایذه. مرکز حکومت اتابکان لر بزرگ ),” بنه وار”(اندیکا. مرکز حکومت بختیاری در دوره امیرتاجمیر خان -میرژانگیرخان -میر خلیل خان آسترکی )” ” بنه میر”(لالی ) , از نخستین مناطقی بوده که مردمان بختیاری در آن ساکن , و سکونت اختیار کرده و بنا بر افراختند.
.
*البته این صخره نگاره نه خط که هروگلیف ( خط تصویری ) و باید پیش از آغاز پیدایش خط باشد


“گرنوشته ” صخره نگاره شش هزارساله ایلامی- الیمایی در نزدیکی هفشجان.در کوه ” جهان بین ” در در نزدیکی شهرکرد-چارمال بختیاری
Scroll to top